o nas

Alicja Kaczorek

Jej zainteresowania od dzieciństwa dotyczyły kultur Dalekiego Wschodu, a także tańca, jako jednej z podstawowych form ekspresji człowieka. Dlatego obecnie, będąc studentką Japonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (specjalizacja - religioznawstwo), rozwija swe zainteresowania na gruncie akademickim oraz profesjonalnie zajmuje się tańcem. Przez wiele lat uczyła się baletu, modern, jazz, flamenco w Studiu Taneczno-Aktorskim w Warszawie, a także tańców chińskich (z mieczem oraz szarfami) pod kierunkiem Milcah Lee. Taniec indyjski zaczęła poznawać dzięki Annie Łopatowskiej od 2001 roku. Podczas pobytu w Indiach w 2007 roku zgłębiała tajniki bharatanatyam w Triveni Kala Sangam w Delhi pod okiem Jayalakshmi Eshwar, uczestniczyła także w zajęciach chhau (semi-klasycznej formy tanecznej) u mistrza Shashadhara Acharya. Tańca odissi uczy się u Aleksandry Michalskiej. Oprócz indyjskich tańców klasycznych, które wymagają pełnej kontroli ciała i intelektualnego zaangażowania, tańczy oraz naucza lżejszych choreografii wzorowanych na filmach bollywoodzkich, czerpiących elementy z tańców klasycznych i folkowych. Na swoim koncie ma występy w zespole oraz solowe jako tancerka Teatru Tańca „Nataraja”, min. w programie telewizyjnym „Pytanie na śniadanie”, koncercie Kayah podczas Orange World Music Festival w Dębkach i in.

Zuzanna Kann

Studentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Tancerka i instruktor tańca. Tańcem zajmuje się od 6 roku życia, jednak idealną techniką okazał się być dla niej taniec indyjski, którego naukę rozpoczęła w 2006 roku. Pierwszym jej doświadczeniem była Masala – videoclip indian dance, potocznie nazywany tańcem bollywood. Naukę tańca bharatanatyam rozpoczęła w Indiach, w Madrasie, u tancerki szkoły tańca Kalakshetra –  Pridveeji Balagopalan, którą kontynuuje u Aleksandry Michalskiej-Singh i Marty Krzemień-Ojak w Teatrze i Studiu Tańca „Nataraja”. Swoje umiejętności taneczne rozwija uczestnicząc w warsztatach z tańca manipuri (dr Sohini Ray), odissi (Aleksandra Michalska-Singh, Ashok Kumar Das) i bharatanatyam (P.T. Narendran), a także warsztatach taneczno-aktorskich (Filiz Ozcan). Inspiracje do tworzenia bollywodzkich choreografii czerpie również z wiedzy zdobytej na zajęciach z tańca jazzowego, hip hopu i innych technik zachodnich.

Występowała w różnych miastach polski,  m.in. w Rewii Orientalnej Anny Redlin w Teatrze Nowym w Łodzi, w Ambasadzie Indii, na otwarciu festiwalu „Bollywood Festiwal” w warszawskim Multikinie, w Teatrze Equus na wieczorze indyjskim oraz różnych festiwalach związanych z tematyką indyjską. Jest współautorką wydarzenia tanecznego „W Rytmie Indii”. Prowadziła warsztaty z tańca indyjskiego w Warszawie i Łodzi. Obecnie jest instruktorem tańca w Studium Tańca „Nataraja” Anny Łopatowskiej, a także w innych szkołach tańca w Warszawie. 

Marta Krzemień-Ojak

Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, tancerka i instruktorka klasycznego tańca indyjskiego bharatanatyam, którym zajmuje się od 1996. Od początku związana z Anną Łopatowską, później z Teatrem i Studiem Tańca „Nataraja”. Swoje umiejętności taneczne rozwijała na licznych warsztatach (bharatanatyam pod kierunkiem Anny Łopatowskiej, Radhy Anjali, Komali Varadan, Joanny Ponikiewskiej-Ranjan, Aleksandry Michalskiej-Singh oraz  kathak – pod okiem Swati Sinha i Anuradhy Thakur). Podczas pobytu w Indiach w roku 2005, studiowała bharatanatyam w Akademii Tańca Triveni Kala Sangam w New Delhi (pod okiem mistrzyni Jayalakshmi Eshwar) oraz taniec kathak pod kierunkiem tancerki Swati Sinha. Prowadzi zajęcia i warsztaty taneczne z zakresu klasycznego tańca bharatanatyam. Ma na swym koncie liczne występy i spektakle taneczno-tearalne na deskach teatralnych i scenach w całej Polsce, m.in. Stara Prochoffnia, Teatr Narodowy w Warszawie, Warszawska Akademia Muzyczna, Nowohuckie Centrum Kultury itp. oraz w programach i koncertach telewizyjnych. Jest zdobywczynią II nagrody w trzeciej edycji konkursu choreograficznego Dolina Kreatywna – programu stypendialnego Telewizji Polskiej. Jest współautorką wykładów i prelekcji na temat kultury i sztuki Indii, prezentowanych m.in. na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Białostockim oddziale Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego i w Muzeum Etnograficznym w Warszawie.

Aleksandra Michalska-Singh

absolwentka Szkoły Muzycznej w Koninie, indolog-drawidolog (tytuł magistra Indologii otrzymała w Zakładzie Azji Południowej Instytutu Orientalistycznego na Uniwersytecie Warszawskim), jest tancerką, choreografem i instruktorką klasycznych tańców indyjskich. Swą przygodę z tańcem bharatanatyam rozpoczęła w 2000 roku i kształciła się pod kierunkiem Anny Łopatowskiej. Od tamtej pory związana jest z Teatrem Tańca „Nataraja”. Zamiłowanie do kultury i sztuki indyjskiej, a w szczególności do klasycznych form tanecznych zawiodło ją do Indii, gdzie podczas swych dwóch indologicznych wypraw naukowych (lipiec – listopad 2003 i lipiec – październik 2004) prowadziła badania nad historią, formą i techniką taneczną w tradycji tamilskiej i tamilskich źródłach literackich oraz zgłębiała tajniki bharatanatyam i ludowych tańców indyjskich w Gokarnie, pod okiem tancerki i nauczycielki Rajeshwari S. Hande. W roku 2005 otrzymała stypendium Indian Council for Cultural Relations i przez trzy lata (2005 – 2008) studiowała bharatanatyam w Akademii Tańca Triveni Kala Sangam w New Delhi, pod kierunkiem znakomitej tancerki i guru, Jayalakshmi Eshwar, oraz odissi (pod okiem Kavity Dwibedi) i chhau – tańca opartego na sztuce walki (pod kierunkiem mistrza Seraikela chhau – Guru Shashadhara Acharyi). Podczas swego pobytu w Indiach pobierała także lekcje muzyki karnatyckiej u S. Vasudevana. W 2006 roku zdała z wyróżnieniem egzamin z tańca bharatanatyam organizowany przez Institute of Art Gandharva Mahavidyalay (Mumbai). Ma na swym koncie liczne występy zarówno w Polsce jak i w Indiach. Jest członkinią fundacji „Kultury Świata”.

Klara Wojciechowska

studentka Psychologii Stosunków Międzykulturowych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Od 10 roku życia tańczy w Teatrze Tańca Współczesnego WPS z Warszawy, którego instruktorami byli m.in. Jarosław Wojciechowski, Danuta Petrów i Robert Śliżewski. Wraz z zespołem niejednokrotnie występowała na festiwalach oraz na deskach prestiżowych scen takich jak Teatr Wielki czy Sala Kongresowa. Jest dyplomowanym instruktorem tańca współczesnego (Kraków, 2005) i choreografem. Stworzyła dziecięcy Teatr Tańca Współczesnego w Józefowie. Zainteresowanie kulturą orientu doprowadziło ją do szkoły Anny Łopatowskiej w 2005 roku. Wciąż poszukuje nowych form wyrazu. Obecnie stara się nadać technice modern nową jakość ruchu łącząc ją z bharatanatyam. Prowadzi warsztaty z tańca współczesnego, bharatanatyam i bollywood.